درسال ۱۳۴۲دقیقا ۶۰سال قبل با اجرای طرح اصلاحات ارضی وگرفتن زمین ها از ملاک های بزرگ که خوانین و سادات وشیوخ بودندنظام ارباب رعیتی ازبین رفت وهمه مردم درجامعه بطور مسالمت آمیز درکنار هم زندگی می کردند،دیگر هیچ کس احساس حقارت نمی کردکه رعیت ونوکرکسی می باشد،هرکس نان دسترنج خود را می خورد. بابوجود آمدن شرکت هاو اشتغال مردم دراین شرکت ها همه مردم استخدام شدند وگاهی مالک دیروز زیر دست رعیت خودش قرار می گرفت،وهیچ کس بردیگری برتری نداشت وفخر فروشی نمیکرد،همه مطیع قوانین شرکت ها ودولت بودندکم کم شهرنشینی رونق گرفت وشهرها بزرگ وبزرگترشدندبگونه ای که جمعیت ایران که ۷۲درصد آن روستایی بودو۲۸درصدشهر نشین بودند این آمار درست برعکس گردید وروستاییان ۲۸درصد جامعه وشهرنشینان ۷۲درجامعه را تشکیل دادند،با افزایش شهر نشینی ورشد سواد وتحصیلات در بین جامعه،قانون پذیری درجامعه زیاد شد ومردم همه چیز را درقالب قانون پیگیر می شدند ،بگونه ای که جامعه بدوی به سرعت به جامعه مدنی تبدیل گردیدوهمه مردم از هرقوم ونژاد درکنارهم کاروزندگی می کردندومسایل قومی وقبیله ای مسایلی جزیی محسوب می شدندکه مردم کمتر به آنها می پرداختندوهمین باعث شد که همه مردم از هر قوم وطایفه درکنار هم زندگی وکارکنند،درمجامع علمی وورزشی درکنار هم بودند.

امامتاسفانه در سالهای اخیردرشهرهای کوچک افراد سیاسی برای کسب رای به قوم گرایی پرداخته واحیانا اختلافات قومی ایجاد نموده اندوحتی از قومیت گذشته بابرگزاری همایش های طایفه ای موجبات رقابت طوایف رابوجود آورده اندکه در آینده خطراتی را در بین جامعه بوجود خواهد آورد، بهتر آن بود که کاندیدهای محترم بجای دسته بندی های جامعه به اقوام وکمک خواستن از طوایف محترم درچارچوب قانون فعالیت سیاسی ومدنی می نمودندوازاحزاب فعال برای معرفی خود استفاده می نمودندیااز جامعه کارگران، معلمان،دانشجویان،بازاریان و…می خواستند که برای آنها همایش برگزار نمایند،تاگام به گام جامعه بسوی مدنیت و قانون پذیری وقانون گرایی پیشرفت کند،که مردم آگاه شوند که وظایف نماینده چیست وخواسته های خودرا درقالب آنچه قانون اساسی تعریف کرده از نمایندگان بخواهند.متاسفانه بااین روشی که سیاسیون بکار می برند جامعه را به ۶۰سال قبل یعنی پیش ازاصلاحات ارضی ونظام ارباب رعیتی سوق می دهندوباتحریکاتی که بین اقوام وطوایف مختلف بوجود می آورندباعث ایجاد اختلافاتی در آینده خواهند شد که مردم باید هزینه های آن را پرداخت نمایند،به امید روزی که همه برقانون آگاهی پیدا کنیم وحقوق خود را از راه قانونی پیگیر باشیم.