سلام ایرانم

سلام به پدافند که شبانه‌روز به سان عقاب برای شکار کرکس‌ها چشم به آسمان دارد.

سلام به مزربانانی که حافظ حدود هستند و چکمه‌هایشان آماده‌ی فرود بر پای آنهایی است که می‌خواهند یدون اذن وارد خاک ایران شود.

سلام به تفنگ‌دارن پیاده‌نظام، هوانیروز و دریاسالاران که روزنه‌های نفوذ را بسته‌اند و آماده و بیدار تفنگ سرپر را به قلب دشمن نشانه گرفته‌اند.

سلام به پزشکان و کادر درمان، فرشتگان سپید‌پوش که در میانه رقص آتش و خون، جان به دست می‌گیرند و فارغ از صدای آژیر جانان نجات می‌دهند.

سلام به نانوایان که تنور را نذر ایران کردند و هر قرص نانی را که از آتش می‌گیرند را به جای طلب وجه، صلوات می‌‌پذیرند.

سلام به پليسی که وقتی شهر را خالی دید، محله به محله، خیابان به خیابان و خانه به خانه، چشم دوخت و غارتگران را نهیب می‌زند.

سلام به اقوامی که خانه‌هایشان سرای مصیبت‌زدگان شد و فریاد می‌زنند بیاید که غم‌خوارتان هستیم و تا همیشه کُنج دلمان جای دارید.

آری این تجاوز، قلب و روحمان را نزدیک کرد و
نشان داد ایرانی، مهربان است. موشک، پهپاد و جنگنده سرنگون می‌شود و‌ آن‌چه سرافراز ایران است و ایران است و ایران.

ابراهیم متین‌سیرت